KITA TAK SAYANGI BAHASA MELAYU...!

Bahasa Melayu merupakan bahasa Kebangsaan dan bahasa rasmi negara. Tetapi malang sekali, semua itu hanya tercatat dalam perlembagaan, tidak di dunia yang nyata. Sebenarnya bahasa Melayu dipinggirkan oleh bangsanya sendiri, sama ada secara sedar ataupun tidak. Hakikat ini amat sukar untuk dinafikan! Antara tanda orang kita tidak sayang akan bahasa sendiri ialah:-

• Apabila kaum pemimpin lebih bangga berbicara menggunakan bahasa Inggeris.
• Apabila ahli korporat Melayu kita terasa lebih hebat apabila bercakap dalam bahasa ‘orang putih’ walaupun dia tak berapa putih!
• Apabila ahli-ahli dan pakar-pakar bahasa lebih cenderung mengguna pakai istilah bahasa Inggeris daripada istilah bahasa sendiri yang telah lama dipakai datuk nenek kita.
• Apabila nama-nama jalan, taman, bangunan, pusat pentadbiran diberi nama dengan merujuk kata dalam bahasa asing.
• Apabila masyarakat memandang hina dan rendah kedudukan jika seseorang itu bertutur menggunakan bahasa ibunda.
• Apabila kerajaan sanggup berbelanja besar untuk kemajuan bahasa Inggeris tetapi tidak untuk bahasa sendiri.
• Apabila ada segelintir orang Melayu tidak yakin dengan kemampuan dan keupayaan bahasa sendiri.
• Apabila nama-nama kedai, syarikat, jenama barang keluaran sendiri menggunakan istilah bahasa Inggeris kerana nama Melayu tidak komersial.
• Apabila perjuangan mendaulatkan bahasa Melayu dianggap sepi oleh anak bangsa.
• Apabila orang Melayu mula lupa diri dan asal usul.
• Apabila orang Melayu mula lupa sejarah.
• Apabila orang Melayu kaya raya.
• Apabila orang Melayu jatuh-menjatuh sesama bangsa.
• Apabila orang Melayu sudah hilang segala!